Het Nederlandse pensioenstelsel staat op bijna alle internationale ranglijstjes in de top. Onze gepensioneerden  hebben relatief veel te besteden, bijna nergens ter wereld wordt zoveel voor pensioen opzijgezet als hier. Maar op één punt bungelen we steevast onderaan: het vertrouwen in dat pensioenstelsel.  En zeker bij jongeren is dat er laag. Het wantrouwen komt vooral door de voortslepende discussie over het pensioenstelsel. Meer grip en meer communicatie (in plaats van informatie) zou dat vertrouwen weer kunnen versterken. Lees hier het artikel van Martine Wolzak in het FD van 16 oktober 2018.

Nu we het dezer dagen alleen maar hebben over het mogelijk aanstaande pensioenakkoord en daarmee misschien ook het vertraagd verhogen van de AOW-leeftijd, is zo’n artikel als dit toch een verademing! Wat een heerlijk pleidooi om te blijven doorwerken en, in plaats van met een ‘big bang’ met pensioen te gaan, ons werkzame leven op hoge(re) leeftijd geleidelijk af te bouwen richting die pensioendatum. Moet je eens lezen wat een voordelen dat biedt voor lijf en geest! Dat is ook een kant van met pensioen gaan die je naar mijn mening moet belichten en zeker niet alleen maar praten over het pensioenakkoord en onze ingangsdatum van de AOW. Dan heb je toch een veel positiever verhaal, toch? Lees hiervoor bijgaand artikel van Theo Kocken uit de FD van 26 september 2018

Na een lange, mooie zomer gaan we weer fris van start met Post Pensioen! Natuurlijk met de focus op pensioencommunicatie, maar daarbij nu ook meer gericht op pensioenplanning, deelnemers ouder dan 50 jaar en meer begeleiding/advies bij pensioenaankoop op pensioendatum (waarvoor ik mijn Wft ook weer ga actualiseren!).

In het prille bestaan van Post Pensioen heb ik (wederom) kunnen vaststellen dat het wel heel moeilijk is en blijft om mensen blijvend geïnteresseerd te krijgen in hun pensioenplaatje. Ik heb mij deze zomer vaak afgevraagd waarom mijn eerste ervaringen met Post Pensioen niet anders zijn dan destijds bij Zwitserleven? Waarom vertikken we het toch om tijdig te gaan sparen of beleggen voor onze oude dag, terwijl we heel goed weten dat het onverstandig is?

Onlangs ‘liep’ ik tegen het boek aan ‘Geld en Gedrag’ van Dan Ariely. Daarin wordt uitgelegd hoe irrationeel wij zijn als het gaat om geld uitgeven. We laten ons leiden door emotie, impulsiviteit, korte termijn denken, gebrek aan planning, druk van buitenaf e.d. We hebben geen oog voor ‘alternatieve kosten’: waaraan hadden we hetzelfde geld ook kunnen besteden? En dan is sparen voor de oude dag ook nog eens heel abstract, te moeilijk, waardoor sparen voor de oude dag al helemaal niet als alternatief langskomt. Tenslotte leven we met zijn allen in een omgeving die er alleen maar op uit is om ons nu te laten spenderen.

Is pensioencommunicatie dan als ‘trekken aan een dood paard als je dit boek leest? Nee hoor, volgens mij niet. We moeten ons denk ik alleen realiseren dat het is zoals het is. Maar misschien moeten we het in onze pensioenpresentaties meer over geld en gedrag hebben, dan over alle ins en outs van de pensioenregeling en/of alle (moeilijke) flexibele mogelijkheden binnen een pensioenplaatje?

Ik heb het boek ‘Geld en gedrag” van Dan Ariely nog niet helemaal uit, maar ik kan het u al van harte aanbevelen.  Het gaat niet over pensioen(-communicatie), maar eigenlijk wel ….

En toeval bestaat niet. Afgelopen zaterdag verscheen in het ‘fd. persoonlijk’ een artikel aan de hand van Brenda van Osch. Lees hier het artikel!

Wat heerlijk om het concept pensioenakkoord te vergelijken met een abonnement op HelloFresh. Ik hou hier wel van. In ieder geval snappen mensen aan de hand van dit artikel van Mathijs Bouman uit het FD van jl. zaterdag, zo heel snel of in ieder geval beter ‘waar de schoen wringt’ als het gaat over de voorlopige uitkomst van het concept pensioenakkoord.

In mijn gesprekken met klanten zeg ik wel eens dat ‘niets is wat het lijkt te zijn’. Dit doe ik alleen maar om alle vermeende stelligheid (zowel negatief als positief) rondom verwachte pensioenen weg te nemen en vooral niets meer als zekerheid aan te nemen. En als ze zich daar van bewust zijn en daardoor (o.a. financiële) afwegingen gaan maken, ben ik een tevreden mens. Deze nieuwe communicatiemethode helpt mij zeker verder in mijn aanpak om mensen meer pensioenbewust te maken. 

Ik vraag daarom uw aandacht voor het artikel van Martine Wolzak uit het FD van vandaag.

Ik moet jullie heel eerlijk zeggen dat ik in mijn klantgesprekken niet altijd gefocust ben op het partnerpensioen. Het partnerpensioen is ook niet de meest positieve invalshoek om mensen pensioenbewust te maken. Net zo min als een negatieve benadering van langer doorwerken dat is: ‘langer werken is slopend’ bijv. in plaats van ‘niet meer werken lijkt mooier dan het is’. Maar met dit artikel uit de bijlage ‘Werk en geld’ van het FD van jl. zaterdag krijgt het partnerpensioen toch de aandacht die het verdient. En dat is goed om weer eens bij stil te staan.

Klik hier om het artikel te lezen.

Wat een mooi overzicht van (gratis) rekentools in het FD van vorige week zaterdag 3 februari. We weten allemaal dat internet een slangenkuil is voor wie betrouwbare financiële hulp en informatie zoekt. Maar dit artikel geeft daar duidelijkheid in. Als ik mij beperk tot ‘pensioen’ gaat mijn voorkeur nog steeds uit naar de “Pensioenschijf van vijf’ die via Nibud.nl wordt aangeboden. Ik werk namelijk precies zo: eerst inventariseren en dan in een eenvoudige tool of (ouderwets) op papier de gegevens invoeren. Waarbij het de kunst is om hierbij de ‘grote lijnen’ aan te houden voor voldoende pensioeninzicht!

Klik hier voor het artikel uit het FD van zaterdag 3 februari 2018.

Wat een fantastische verbetering! Ik heb mijn klanten altijd al meegegeven dat wat ze aan pensioencijfers zagen op pensioendatum bijna nooit de waarheid zou zijn ….. . We gaan de goede kant op zo!

Lees hier het artikel van Martine Wolzak in het FD van vandaag.

Afgezien van het feit dat we weten dat pensioenen alsmaar duurder worden, merk ik in de praktijk dat mensen vaak denken dat ze nu met 68 jaar met pensioen moeten. Maar de meeste werknemers kunnen ‘gewoon’ of moeten (!) stoppen op de AOW-leeftijd, nu 66 jaar. Dit is toch altijd weer een aandachtspuntje, zo merk ik vaak.

Lees hier het artikel uit het FD van vandaag.

De Telegraaf pakt vandaag groot uit met het hoofdartikel ‘Uw pensioen sukkelt achteruit’.   Als oorzaak voor de achterblijvende pensioenen worden de aanhoudend lage rente aangewezen én het feit dat (de meeste) pensioenfondsen bezig zijn hun buffers weer op orde te krijgen.

Bekijk alle actuele cijfers van uw pensioenfonds op telegraaf.nl of klik hier.